ιδρώνω — ιδρώνω, ίδρωσα, ιδρωμένος βλ. πίν. 3 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
ιδρώνω — (ΑΜ ἱδρῶ, όω, Μ και ἱδρώνω, Α και ἱδρώω) [ιδρώς] εκκρίνω ιδρώτα νεοελλ. 1. κοπιάζω, μοχθώ («ιδρώνει να βγάλει το ψωμί του») 2. (για φυτά ή και πράγματα) εκβάλλω από τους πόρους μου σταγονίδια υγρού («ίδρωσε ο τοίχος») 3. κάνω κάποιον να ιδρώσει 4 … Dictionary of Greek
εφιδρώ — και εφιδρώνω (Α ἐφιδρῶ και ιων. τ. ἐπιδρῶ, όω) ιδρώνω αρχ. 1. ιδρώνω επί πλέον ή κατόπιν 2. παθ. ἐφιδροῡμαι, όομαι ιδρώνω συνεχώς. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἱδρῶ] … Dictionary of Greek
εξιδίω — ἐξιδίω (Α) ιδρώνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < εξ + ιδίω «ιδρώνω»] … Dictionary of Greek
ιδίω — ἰδίω (Α) (σε περίπτωση τρόμου) ιδρώνω («πρὶν ἂν ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς ἄρθρων ἶνας», Αριστοφ.) [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ἰδίω προέρχεται από αμάρτυρο *εἵδω, με ιωτακισμό και ιωνική ψίλωση (πρβλ. ἶδος) + επίθημα *yε / yω ( ιω) και ανάγεται σε IE *sveid «ιδρώνω»] … Dictionary of Greek
ιδρώτας — Υγρό που εκκρίνεται από ορισμένους αδένες (τους λεγόμενους ιδρωτοποιούς), οι οποίοι βρίσκονται σε όλες τις δερματικές περιοχές και το εκχέουν στην επιφάνεια του δέρματος. Η έκκριση του ι. ποικίλλει σημαντικά ανάμεσα στα άτομα. Είναι μεγαλύτερη… … Dictionary of Greek
περιιδρώ — όω, Α ιδρώνω ολόκληρος, σε όλο μου το σώμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + ἱδρῶ «ιδρώνω»] … Dictionary of Greek
προϊδρώ — όω, Α ιδρώνω προηγουμένως. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + ἱδρώ «ιδρώνω»] … Dictionary of Greek
ίδεδρος — ἴδεδρος, ον (Α) (για πολύωρη μελέτη) αυτός που αφήνει ιδρώτα στο κάθισμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ιδ τού ιδίω «ιδρώνω» (ίδος «ιδρώτας») + έδρος (< έδρα), πρβλ. πολύ εδρος, πρό εδρος] … Dictionary of Greek
ίδρωμα — το [ιδρώνω] η έκκριση ιδρώτα, η εφίδρωση … Dictionary of Greek
